Vreugde in pensioneren (VIP)

Een levensvreugde-coach praat met haar man over zijn pensionering

Wat is belangrijk voor je?

Nu de pensioendatum van haar man er aan komt, trekt een vreugdecoach de stoute schoenen aan. Ze vraagt haar man de scorekaart levensvreugde in te vullen en met haar te bespreken. Hieronder de uitkomsten van hun eerste gesprek. Genoeg stof om door te praten.

De beleving van het gesprek vanuit het perspectief van de vreugdecoach

Je denkt vaak wel van je partner te weten hoe hij tegen dingen aankijkt. Dat kan best kloppen maar ook verrassen als je daadwerkelijk met elkaar in gesprek raakt.  Daarbij is in gesprek gaan met elkaar over wat je vreugde of juist geen vreugde brengt soms lastig, emotioneel en ongestructureerd. Zeker omdat je als partner direct wilt reageren op wat de ander naar voren brengt.  

In het gesprek met mijn partner met behulp  van de scorekaart levensvreugde viel het mij op dat hij vrij makkelijk de kaart invulde en in beeld kon brengen wat voor hem belangrijk is. Het was een heel open gesprek, waarin ik me als coach opstelde en niet inhoudelijk reageerde op wat hij vertelde. Ik was verrast door de openheid, de rust en het gemak waarmee hij vertelde. Dit  had ik vooraf anders ingeschat. Ook zijn zelfreflectie en het bewustzijn over zaken waar hij geen vreugde uit putte was groter dan ik al dacht.  

De methode met de scorekaart werkte heel goed om het gesprek op gang te brengen, te structureren en het bewustzijn over levensvreugde te vergroten. Ik werd me er nog meer bewust van dat het terughouden van mijn oordeel en reactie aan de ander meer ruimte geeft om te vertellen. Bovendien kan ik beter luisteren doordat ik minder bezig ben met hoe ik wil reageren en wat ik wil zeggen.

Op mijn vraag hoe hij het gesprek ervaren had, gaf hij aan dat het invullen van de kaart eigenlijk zo gebeurd was maar dat het bespreken langer duurde dan verwacht. Hij realiseerde zich tijdens het gesprek dat hij erg veel bezig is met Fysiek welbevinden. De scorekaart was wel een eye-opener en  handig. Bij sommige punten schrok hij van zichzelf.  
Zegt zelf: “Als ik van iets meer wil, moet ik er voor zorgen dat ik dat ook doe of waar maak!"

Voor ons beiden was het een heel prettige ervaring en een eye-opener.

Samenvatting van de zeven bronnen van levensvreugde 

Op de scorekaart staat onder meer de vraag “van welke bron wil je méér ervaren’’. De invuller van de scorekaart mag tien punten verdelen over de zeven bronnen. Een bron mag nul punten krijgen of misschien wel alle tien. De optelsom van de scores op alle bronnen mag niet meer dan tien zijn.

Fysiek welbevinden was het belangrijkste op dit moment. Het zich niet helemaal gezond voelen had veel invloed op alle andere bronnen. Bij deze bron scoorde hij bij “de behoefte aan meer” twee  punten.  Hier had hij eigenlijk meer punten aan willen geven, omdat dit voor hem toch de basis is waar alles uit voortkomt en de grootste prioriteit had.

Bij de bronnen Mensen om mij heen en Waardering en vertrouwen zou hij graag wat makkelijker complimentjes geven en willen aangeven dat hulp en waardering gezien en bemerkt wordt. Dit lukt niet zo goed doordat hij zelf niet altijd voldoende rust in zijn hoofd heeft.

Met Goede prestaties is hij niet zo bezig. Hij hoeft zelf niet zo nodig complimentjes te krijgen. Dit is minder belangrijk dan de andere bronnen.

Uitdaging in de bron Groei hoeft niet zo. Weet dat hij in veel dingen zou kunnen groeien. Het zou goed zijn om meer met de toekomst bezig te zijn, maar op dit moment zijn er punten die meer prioriteit nodig hebben.

Bij de bron Leven met hart en ziel zou hij het liefst alle tien de punten op “meer” willen scoren. Dit doet hij veel te weinig, heeft niet het gevoel alles uit het leven te halen. Hij zou meer willen kunnen genieten. Hij zou ook graag een passie voor iets willen hebben maar vindt vaak veel dingen goed en leuk. Heeft ook veel verschillende hobby’s. Hij kan goed zichzelf zijn, maar is niet gedreven. Hij gaat voor het gemiddelde. Fysiek welbevinden komt ook hier weer naar boven. Hij heeft eigenlijk weinig te klagen maar het lukt niet om het zo te zien.

Bij Van betekenis zijn geeft hij aan dat hij het belangrijk vindt om bij te dragen aan de maatschappij en compassie voor anderen heeft. Hij voelt zich niet altijd nuttig en is minder trots op wat hij doet. Trots ervaart hij bijvoorbeeld wel bij prestaties van zijn dochter. Vraagt zichzelf af of hij “gedurende zijn leven voldoende zal hebben betekend voor anderen’’.